بررسی ارتباط مهارت های مقابله ای با اضطراب مرگ در اپیدمی COVID-۱۹ در کارکنان بهداشت و درمان علوم پزشکی مشهد

سابقه و هدف: بحران بیماری های عفونی از جمله بیماری COVID-۱۹ یکی از علل عمده مرگ و میر بالا در سراسر جهان محسوب می شوند. به علت در معرض بودن بیشتر کارکنان بهداشت و درمان، این افراد استرس بالایی را تجربه می کنند لذا با توجه به اهمیت سلامت روان کادر درمان به منظور راندمان بهتر مراقبت و درمان ، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط مهارت های مقابله ای با اضطراب مرگ در پاندمی COVID-۱۹ در کارکنان بهداشت و درمان شهرستان مشهد انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، ۵۹۹ فرد از کارکنان بهداشت و درمان شهرستان مشهد ، به صورت پیمایش انلاین و با استفاده از روش نمونه گیری سرشماری در فروردین ماه تا اردبیهشت ۱۳۹۹ وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری اطلاعات از فرم مشخصات دموگرافیک، مقیاس اضطراب مرگ تمپلر و پرسشنامه شیوه های مقابله ای جالینوس استفاده شد. نتایج توسط شاخص آمار توصیفی و آنالیز آنالیز رگرسیون لجستیک در SPSS۱۹ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد ۶۱.۳درصد افراد شرکت کننده زن، ۷۳ درصد آنان متاهل و ۱۳.۴ درصد از کل افراد، پرستاران بودند. میانگین سنی آنان ۳۷.۶۷ سال بود. حدودا ۴۰ درصد از افراد، اضطراب مرگ بالا را تجربه می کردند. همچنین، بیش از نصف افرادی که از مهارت مقابله ای مساله محور استفاده می کنند در حد متوسط از این نوع روش بهره می بردند (۶۱.۴%) و اکثریت افرادی که از مهارت مقابله ای هیجان استفاده می کنند (۹۵.۷درصد) در حد متوسط از این مهارت استفاده می کردند. به علاوه، نتایج مدل رگرسیون نشان داد که زن ها (۰.۷۳۱) ، افراد متاهل (۰.۶۷۸) و افرادی که تحصیلات کاردانی دارند نسبت به افراد با تحصیلات دکتری و بالاتر (۱.۳۴۴) اضطراب بیشتری را تجربه می کنند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش انجام مداخلات روانشناختی برای آموزش به کارکنان سلامت در ایجاد استراتژی های مقابله ای قوی برای کنترل اضطراب مرگ و جبران عواقب منفی آن توصیه می شود.