نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و سبکهای مقابله ای در پیش بینی پرخاشگری و آسیب پذیری در برابر استرس کرونا در سالمندان

هدف پژوهش بررسی نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و سبک های مقابله ای در پیش بینیپرخاشگری و آسیب پذیری در برابر استرس کرونا در سالمندان بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف ازنوع پژوهش های بنیادین و به لحاظ روش، از نوع پژوهش های توصیفی و همبستگی است که ازمعادلات ساختاری برده شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی سالمندان شهر تهران بودند که برایدریافت آموزش مربوط به بهداشت کرونا به مراکز درمانی مراجعه کرده بودند. حجم نمونه با روشنمونه گیری داوطلبانه ۳۵۲ نفر را شامل می شد. پرسشنامه های سبک مقابله با کرونا (درتاج و همکاران،۱۳۹۹)، حمایت اجتماعی (براور و همکاران، ۲۰۰۸)، پرخاشگری (باس و پری، ۱۹۹۲) و مقیاساسترس ادارک شده (کوهن و همکاران، ۱۹۸۳) بود. یافته های حاصل از تحلیل داده نشان داد کهرابطه بین ابعاد حمایت اجتماعی با پرخاشگری و استرس اداراک شده منفی بوده که در سطح ۹۹درصد معنادار است. همچنین سبک های رویاروگر و مسئولیت پذیری (از مولفه های سبک هایمقابله ای) دارای رابطه منفی و سبک های اجتنابی و انکار دارای رابطه مثبت و معنادار هستند. علاوهبر این، حمایت اجتماعی و سبک های مقابله ای به طور مستقیم دارای ضریبی معناداری بر پرخاشگریو استرس ادارک شده هستند. در نتیجه می توان گفت که خانواده برای شخص احساس ایمنی ودوستان با کاهش انزوا به تلاشهای مقابله ای کمک می کنند که سبب کاهش استرس و پرخاشگری می شود.