پیش بینی اجتماعی براساس کمال گرایی و ناگویی هیجانی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان کنگان

زمینه و هدف: اضطراب اجتماعی از جمله اسیب های روانی با پیامدهای متعدد بهداشتای و اقتصادی می باشد که اغلب مورد غفلت قرار گرفته و در دانش آموزان با مشکلات تحصیلی همراه می گردد. این پژوهش با هدف پیش بینی اضطراب اجتماعی براساس کمال گرایی و ناگویی هیجانی در دانش آموزان دختر انجام شد. روش پژوهش: پژوهش توصیفی واز نوع مطالعات همبستگی بود. تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان کنگان در سال تحصیلی ۱۳۹۹ جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند، و از بین آنها با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۹۴ دانش اموز دختر انتخاب شد برای گردآوری داده ها از ابزارهای خود گزارش دهی شامل پرسشنامه ا ضطراب اجتماعی جرابک، پرسشنامه کمال گرایی هیل و پرسشنامه ناگویی هیجانی بگبی استفاده شد. داده های گردآوری شده با روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد.