بررسی تاثیراستفاده مجدد از آب خروجی بر شاخص های رشد و بازماندگی ماهی قزل آلای رنگین کمان پرورشی (Oncorhynchus mykiss)

  این تحقیق با هدف دستیابی به حداکثر توان بهره گیری مجدد از توانایی های بالقوه آب برپایه حداقل تاثیرگذاری در شاخص های رشد درماهیان قزل آلای رنگین کمان به اجرا در آمد. بدین منظور ۴گروه از ماهیان شامل گروههای: شاهد (پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان با استفاده از ۱۰۰ درصد آب تازه)، آزمون ۱ (پرورش ماهی با استفاده از ۳۰ درصد آب برگشتی (با تصفیه فیزیکی) و۷۰ درصد آب تازه) ، آزمون ۲ ( پرورش ماهی با استفاده از ۷۰ درصد آب برگشتی (با تصفیه فیزیکی) و ۳۰ درصد آب تازه)، آزمون ۳ (پرورش با استفاده از ۱۰۰ درصد آب برگشتی) انجام شد. ماهی دار کردن گروهها با در نظر گرفتن ۶۲ عدد ماهی درهر مترمربع با وزن متوسط ( ۵/۱ ± ۱ ۵ ) گرم صورت گرفت.شاخص های رشد: ضریب رشد ویژه SGR) )، ضریب چاقی (CF) ، ضریب تبدیل غذای واقعی (FCR) ، میزان بازماندگی (SR) بین گروههای آزمون درهرماه محاسبه و تعیین شد، مقایسه میانگین افزایش رشد ماهانه گروههای مختلف مبین کاهش معنی دار رشد ماهیان گروههای آزمون نسبت به گروه شاهد است. همچنین بین گروههای آزمون ۱و۲ با گروه آزمون ۳ نیز اختلاف معنی دار مشاهده شد. فاکتور ضریب رشد ویژه بین گروههای آزمون ۱ و۲ اختلاف معنی دار نداشت. میانگین SR FCR , در تمام گروهها دارای اختلاف معنی دار با یکدیگر بودند. با توجه به نتایج بدست آمده می توان بیان کرد که با افزایش درصد جایگزینی آب در جریان استخرهای پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان با آب برگشتی سبب افزایش معنی دار در ضریب تبدیل غذایی، کاهش معنی دار درمیزان بازماندگی و ضریب چاقی ،افزایش معنی دار درمیزان تلفات ماهیان ونهایتا کاهش میزان تولید نهایی می شود.