توالی جانوران کفزی مستقر روی چراگاههای مصنوعی آب شیرین در ساری

بی مهرگان کفزی موجود بر روی چهار زیستگاه مصنوعی (طناب سیمانی، آجر، چوب و سفال) ایجاد شده در استخر رسوبگیر پژوهشکده اکولوژی دریای خزر واقع در خزر واقع آباد ساری از نظر فراوانی و توالی مورد بررسی قرار گرفته اند. به این منظور، هر پانزده روز یکبار از اردیبهشت تا شهریور ۱۳۸۳ نمونه برداری به عمل آمده و در مجموع ۲۹۰۱ بی مهره کفزی مربوط به شش گونه از روی چراگاه ها جمع آوری شده اند. این بی مهرگان دو گونه دوکفه ای، سه گونه شکم پا و یک گونه سخت پوست را شامل می شوند. زی توده (بیومس) کفزیان برحسب وزن تر ۹۷۵.۶۳۶ گرم بر مترمربع محاسبه شده است. پس از اندازه گیری درجه حرارت آب ارتباط آن با فراوانی و زی توده موجودات بی مهره کفزی تجزیه و تحلیل شده است. در بررسی توالی کفزیان، به طور کلی ابتدا جلبک های Chare sp. و Nitella sp.پدیدار شده و سپس شکم پای Psuedomnicola sphearion، دوکفه ای های Driessena polymorpha ، Cerastoderma lamarckii و به دنبال آن، شکم پای Valvata piscinalis و شکم پای Planorbis contortus و در نهایت نیز میگوی Palaemon elegans در زیستگاه های مورد مطالعه مشاهده شده اند. از میان گونه های شناسایی شده گونه D. polymorpha با ۱۸۱۶ عدد در متر مربع و ۵۹۳.۱۰۸ گرم بر متر مربع بیشترین فراوانی و زی توده را به خود اختصاص می دهد. در این بررسی، زیستگاه های آجر و سفال بیشترین جانداران را به خود جلب نموده اند (P<۰.۰۱). همچنین، طناب سیمانی در مرحله بعدی و چوب کمترین تعداد موجود زنده را در خود جای داده است. مشاهده ماهی Carssiuse carassius و قورباغه Rana rana در اطراف زیستگاه های مصنوعی گویای آن است که این محیط ها تامین کننده غذای مورد نیاز جانداران شکارگر بزرگتر(کفزیان) هستند.