بررسی رژیم غذایی ماهی کوتر مواج (Sphyraena putnamae) در آب های استان سیستان و بلوچستان

   این مقاله حاصل پژوهشی است که به منظور کسب اطلاعات بیش تر در خصوص تغذیه ماهی کوتر مواج (Sphyraena putnamae) به مدت یک سال از فروردین تا اسفند ۱۳۸۹ در آب های استان سیستان و بلوچستان انجام پذیرفت که طی آن تعداد ۱۶۵ نمونه از این ماهی مورد زیست سنجی، کالبد شکافی و بررسی زیستی (تغذیه) قرار گرفتند. بررسی های تغذیه ای نشان داد که این ماهی با دارا بودن میانگین طول نسبی روده (RLG) ۰/۰۰۳±۰/۴۳ سانتی متر، شدید گوشت خوار (ماهی خوار) بوده و بیش از ۹۶ درصد محتویات معده را ماهیان تشکیل داده بودند. شاخص برتری غذایی (FP) برای ماهی کوتر مواج در دوره مطالعه شامل: ساردین ماهیان (۲۳/۸ درصد)، ماهی طلال (۱۱/۱ درصد) و موتو هندی (۷/۹ درصد) بیش ترین میزان و برای کوتر ماهیان، حسون و اسکویید هندی (هرکدام ۱/۶ درصد) کم ترین میزان بود. شاخص خالی بودن معده (CV) به طور میانگین در کل دوره برابر با ۷۱/۵۲ درصد بود که نشان از تغذیه کم این آبزی دارد. اما با توجه به نوع صید تنها می توان شاخص در شهریور ماه را ملاک قرار داد که برابر با ۳۲ درصد بود که نشان دهنده نسبتا پرخور بودن این ماهی می باشد. میانگین شاخص پربودن معده (FI) در کل دوره ۲۸/۴۸ درصد بود.