ظرفیت های لباس زنان ترکمن به منظور طراحی لباس ایرانی اسلامی

یکی از کهن ترین میراث ایرانیان هنرهای سنتی علی الخصوص در میان اقوام محلی است که بسیاری از آن ها با گذشت قرن ها بدون تغییر مانده وگاهی رو به زوال است. هنرهای یک قوم و جامعه سنتی همان صنایع دستی است که در فعالیت های روزانه و در برخی مراسم دینی وآئینی آن ها, کاربردی های بسیار و عملکرد گوناگون دارد. درمیان اقوام ایرانی ترکمن ها که در استان های گلستان و خراسان پراکنده اند، به ویژگی های فرهنگی واصیل وحفظ صنایع دستی بومی خودتوجه داشته اند. پوشاک ترکمن بنا بر ویژگی های جامعه ای که در آن زندگی می کنند، یک زبان ارتباطی است. درفرهنگ سنتی اقوام ترکمن رنگ, جنس, طرز دوخت و نقش ونمادهای پوشاک، با ارزش ها و معیارهای معنوی وبصری مانند سوگ و شادی, باورهای مذهبی درآمیخته است. تمام مولفه های هویت خواه و ناخواه با هنر پیوند دارند، همچنین هنر در یک ارتباط دو سویه با فرهنگ، از آن تاثیر می پذیرد و بر آن اثر می گذارد، با تاثیر گرفتن از اسلام، جنبه لاهوتی یافت؛ از طرف دیگر فرهنگ اسلامی با به خدمت گرفتن هنر اسلامی توانست نمادهای رایج در ، مردمانی را که با هنر اسلامی مواجه می شدند؛ پذیرنده ی فرهنگ اسلامی سازد. این مقاله در صدد بررسی ظرفیت های لباس زنان ترکمن به منظور طراحی لباس ایرانی اسلامی می باشد. شیوه جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی و کتابخانه ای و روش تحقیق، توصیفی تحلیلی است.