اثرات نانوذره اکسید آهن پوشیده با امگاتری بر ترمیم عصب سیاتیک

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 233

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BSCONF08_005

تاریخ نمایه سازی: 25 آبان 1400

چکیده مقاله:

اهداف: آسیب عصبی محیطی یکی از شایع ترین ناتوانی ها با گزینه های درمانی نامطلوب است و دارای پیامدهای اقتصادی قابل توجهی است.در این گونه آسیب ها بازیابی عملکرد حسی بطور کامل انجام نمی گیرد. در این پژوهش به مطالعه ی اثرات اکسید آهن پوشیده با امگاتری بر بهبود عملکرد حسی پس از آسیب به عصب سیاتیک در موش صحرایی می پردازیم.مواد و روشها: ۴۰ موش نر نژاد ویستار بطور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه کنترل منفی (کمپرس عصب)، گروه شم (انجام عمل جراحی بدون کمپرس عصب همراه با دریافت حلال دارو)، گروه تجربی ۱ (کمپرس عصب با تجویز دارو، دوز۱۰ میلی گرم/کیلوگرم)، گروه تجربی ۲ (کمپرس عصب با تجویز دارو، دوز ۳۰ میلی گرم/کیلوگرم) ، سپس عصب سیاتیک پای راست به فاصله یک سانتیمتر بالاتر از محل سه شاخه شدن عصب کمپرس شد. تست هات پلیت در طول دوره ی آزمایش مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها : نتایج به دست آمده حاکی از این بود که در گروه های تیمار شده با نانوذره اکسید آهن پوشیده با امگاتری در مقایسه با گروه کنترل منفی سرعت روند ترمیم و بهبود عملکرد حسی بطور معناداری افزایش یافته است .(p<۰۵⁄۰)نتیجه گیری: نتایج به دست آمده حاکی از این بود که تجویز نانوذره اکسید آهن پوشیده با امگاتری باعث افزایش ترمیم عصب می شود.

نویسندگان

مهدی تمجید

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

فریبا محمودی

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

آرش عبدالملکی

گروه علوم مهندسی، دانشکده فناوری های نوین، دانشگاه محقق اردبیلی، نمین، ایران- مرکز پژوهشی علوم زیستی و زیست فناوری دانشگاه فناوری های نوین سبلان، نمین، ایران

شراره میرزایی

گروه علوم مهندسی، دانشکده فناوری های نوین، دانشگاه محقق اردبیلی، نمین، ایران- مرکز پژوهشی علوم زیستی و زیست فناوری، دانشگاه فناوری های نوین سبلان، نمین، ایران