بیومارکرهای مورد استفاده در تشخیص و کمیت مواجهه با سلنیوم و روشهای کاهش تاثیر سمیت آن
محل انتشار: هشتمین کنگره ملی زیست شناسی و علوم طبیعی ایران
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 202
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BSCONF08_167
تاریخ نمایه سازی: 25 آبان 1400
چکیده مقاله:
سلنیوم عنصری ضروری بوده که در مقادیر بالا برای سلامتی مضر می باشد. از بیومارکرهای مختلفی مانند خون، مدفوع، ادرار و ناخن می توان برای تشخیص در معرض بودن با آن استفاده کرد. از ادرار برای تعیین در معرض بودن کوتاه مدت، خون برای بازه زمانی کوتاه مدت و ناخن برای تماس طولانی مدت ا ستفاده کرد. برای کاهش در معرض بودن با سلنیوم، لازم ا ست از تماس و به خصوص بلع خاک مکان های آلوده به آن و همچنین غذاهای حاوی مقادیر بالای سلنیوم و شامپوهای ضد شوره سر حاوی سلنیوم، بیش از حد دوزهای توصیه شده اجتناب نمود.
نویسندگان
حسن ملوندی
استادیار گروه علوم و مهندسی محیط زیست، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران