نقش نظریه سبک های شناختی در ارزیابی ریسک تقلب

هدف از تحقیق حاضر نقش نظریه سبک های شناختی در حسابرسی و حسابداری در ارزیابی ریسک تقلب است. آگاهی و درک سبک های یادگیری و شناختی اساس پرورش مهارت های فردی حسابرسان است. تعیین چارچوبی مناسب برای آگاهی یافتن و درک بهتر چگونگی وقوع یادگیری در فرایند حسابرسی انجام پذیر نیست. پیدایش بحث سبک یادگیری (شناختی) به بیش از چهار دهه ی قبل باز می گردد. ویتکین واچ (vitkin & aseh, ۱۹۴۸) در این راه پیشگام بودند و شواهد تجربی در خصوص تاثیر تفاوت های فردی بر راهبردهای پردازش اطلاعات را گزارش کرده اند. نظریه سبک های شناختی مورد استفاده ی طرفداران فرن های مبتنی بر افراد هستند. تقلب های مالی علاوه بر خدشه وارد نمودن بر اعتبار شرکت و بازار سرمایه، موجب از بین رفتن اعتماد عمومی و کاهش سرمایه گذاری می گردد (هالیونی، ۲۰۱۵). از این رو عدم توانایی حسابرسان در کشف تقلب و طرح دعاوی حقوقی بر علیه آنان، می تواند اعتماد عمومی جامعه نسبت به عملکرد حرفه حسابرس را کاهش می دهد. نتایج نشان می دهد ناتوانی حسابرس در پیش گیری از تقلب موضوع مهمی تلقی می شود و سبک شناختی افراد، نقش یک عنصر واسط بین اطلاعات حسابداری و تصممی گیری را ایفا می کند بطوری که چارچوب فکری افراد به واسطه سبک شناختی آنان تعیین می شود.