بررسی رابطه بین استقلال باطنی حسابرس و عملکرد هشداردهی درباره خطاکاری با توجه به نقش میانجی انگیزه حسابرسان

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین استقلال باطنی حسابرس و عملکرد هشداردهی درباره خطاکاری با توجه به نقش میانجی انگیزه حسابرسان است. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و از لحاظ هدف یک پژوهش کاربردی است. روش گردآوری داده ها به دو صورت ۱) کتابخانه ای و ۲) میدانی است. همچنین، ابزار گردآوری داده های پژوهش پرسشنامه است. جهت تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش از آزمون رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر، حسابرسان موسسه های حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی است که تعداد آنها ۳۷۳ نفر می باشد. برای تعیین حجم نیز از فرمول کوکران با جامعه معلوم استفاده شده است که تعداد آنها ۱۹۰ نفر است. اما به لحاظ شرایط کشور جمع آوری داده ها مقدر نبوده و تنها از ۱۶۱ پرسشنامه برای تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد که بین استقلال باطنی حسابرس و عملکرد هشداردهی با توجه به نقش میانجی انگیزه حسابرسان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.