اولویت بندی شاخص های شک و تردید حرفه ای در بین حسابرسان سازمان حسابرسی (حسابرسان عضو جامعه حسابداران رسمی ایران)

هدف پژوهش حاضر، اولویت بندی شاخص های شک و تردید حرفه ای در بین حسابرسان سازمان حسابرسی (حسابرسان عضو جامعه حسابداران رسمی ایران) است. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و از لحاظ هدف یک پژوهش کاربردی است. روش گردآوری داده ها به دو صورت کتابخانه ای و میدانی و ابزار گردآوری داده های پژوهش پرسشنامه است. جهت تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش از آزمون فریدمن استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر، حسابرسان سازمان حسابرسی (که همزمان عضو جامعه حسابداران رسمی می باشند) است که تعداد آنها ۱۷۳ نفر می باشد، اما به لحاظ شرایط کشور جمع آوری داده ها مقدور نبوده و تنها از ۹۵ پرسشنامه برای تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه پژوهش نشان می دهد که درک میان فردی (۵/۳۸)، ذهن پرسشگر (۴/۰۷)، خودرآیی (۳/۳۷)، اعتماد به نفس (۳/۱۹)، تعلیق قضاوت (۲/۵۸)، کسب شواهد (۲/۱۴) به ترتیب بیشترین اولویت را از حسابرسان سازمانی حسابرسی داشته اند. سطح معنی داری آزمون فریدمن کمتر از ۵ درصد (۰/۰۰۰) است و نشان دهنده این است که اولویت بندی شاخص های شک و تردید حرفه ای در بین حسابرسان سازمان حسابرسی (حسابرسان عضو جامعه حسابداران رسمی ایران) متفاوت است.