نقش معماری و ساخت و ساز در تحولات فرهنگی مناطق شهری(مطالعه موردی:شهر شیراز)

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش معماری و ساخت و ساز در تحولات فرهنگی مناطق شهری شهر شیراز می باشد. این پژوهش را می توان یک نوع تحقیق کاربردی – توسعه ای دانست. روش مطالعه پیمایشی- تحلیلی است. جمع آوری اطلاعات از طریق اسنادی کتابخانه ای، مطالعات میدانی بوده است. در روش آماری استنباطی به منظور نقش معماری و ساخت و ساز در تحولات فرهنگی مناطق شهری از آزمون رگرسیون، آزمون کولموگروف-اسمیرنف استفاده شده است. بدین منظور یک نمونه اولیه شامل پرسشنامه ای که ۴۰ سئوال در دو بخش تحولات معماری و شهرسازی با۲۰سوال و تحولات فرهنگی با ۲۰ سوال تهیه گردید سپس با استفاده از داده های بدست آمده از این پرسشنامه ها و به کمک نرم افزار SPSS میزان ضریب اعتماد با روش آلفای کرونباخ محاسبه شده که برای پرسشنامه عدد ۰/۸۲بدست آمد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نیز نشان از آن دارد که معماری و ساخت و ساز شهری در شهر شیراز با میزان معناداری ۰,۰۰۰ و در سطح ۹۵ درصد بر فرهنگ شهری اثرگذار بوده است. حال ممکن است که اثرگذاری مثبت و یا اینکه منفی باشد. چنانچه همراستای با شرایط محیطی و انسانی منطقه باشد عملکرد مثبت و چنان بر خلاف آن باشد منفی می باشد..