بررسی عناصر معماری هخامنشی و تخت جمشید و ساختار پلان به کاررفته در بنای تخت جمشید

آنچه که امپراطوری هخامنشیان را خاص و باشکوه میکند تلفیق هنر سرزمینهای دیگر و گذشتگان آنها با عناصر بومی پارسی است که این امر از دید برخی منتقدین، ضعف هخامنشی محسوب میشود؛ اما با بررسیهای بیشتر معلوم شد که هنرمندان ومعماران هخامنشی با پروراندن و ترکیب این هنرها با معماری اصیل ایرانی، سبک باشکوهی را درمعماری به وجود آوردند. آنچه که به عنوان برآیند این پژوهش باید یه آن اشاره کرد سبک خاص معماری در دوران هخامنشی است که شکل صفه سازی در زیر بنا، آپادانا (تالارهای ستوندار)، ستونهای عظیم سنگی و سرستونها، پایه ستونها، برجهای گوشه ای، معماری پیکره ای، دروازه های یادمانی و هم چنین بررسی این عناصر در بنای تخت جمشید است. در ادامه نیز با بررسی شکل پلانهای رایج در تخت جمشید میبینیم که داریوش بزرگ پیرو تفکرات و جهانبینی خود در وامگیری از اندیشه های ملل تابع، پلان مربعی را که نمادی از عدالت است و دارای تقارن بیشتری است، را به عنوان پلان غالب در اکثر بناهای تخت جمشید انتخاب میکند تا تقارن موجود در بناها حفظ گردد.