تاثیر طراحی فضای معماری در طبیعت در جذب توریسم

محیطهای طبیعی بکر یا حوزه های حفاظتشده محلی مناسب برای توریستی به شمار میروند و توسعه توریسم در این محلها همچون تیغ دولبه است. چرا که از یکسو، توسعه ممکن است منجر به از بین رفتن حوزه های حفاظت شده شود و از سوی دیگر داشتن شناخت کلی درباره قابلیتهای منطقه برای کنار آمدن با توریسم از دیدگاه محیطی، اجتماعی و اقتصادی و آگاهی درباره انتظارات مردم بومی و انتظارات توریست ها از الزامات برنامهریزی برای داشتن توریسم پایدار است و با توجه به ارتباط عمیق معماری به عنوان عنصری واسطه با فرهنگ، هنر، محیط طبیعی، همچنین اهمیت وجود مجموعه های تفریحی توریستی در میزان جذب توریست در سطوح مختلف منطقه، شهر، کشور و ... ضرورت توجه به معماری و طراحی چنین مجموعه هایی در راستای توسعهی توریسم پایدار احساس میشود. هدف اصلی این پژوهش، بررسی و ارائه ی راهکارهایی است که بتواند در کاهش تعرضات در محیط های طبیعی و اثرات زیستمحیطی موثر واقع شود. نتایج حاصله نشان میدهد، به کارگیری شیوه های مختلف معماری، خصوصا بهرهگیری از اصول جدید معماری و چگونگی طراحی چنین مجموعه هایی به طور مستقیم در کاهش تعرضات در محیطهای طبیعی بکر و مناطق اکوتوریستی موثر است و ارائه ی طرح های سازگار با طبیعت میتواند بهطور عملکردی باعث ترغیب الگوهای صحیح رفتاری در برخورد با طبیعت و منابع طبیعی محدود موردنیاز نسلهای آینده شود.