کارکرد عناصر معماری سنتی اقلیم سرد و کوهستانی جهت کاهش مصرف انرژی (نمونه مطالعاتی: شهر سنندج)

در کشور ما مناطق اقلیمی متفاوت و شرایط آب و هوایی در فصول سال مختلف می باشد، مصرف بالای انرژی، یکی از دغدغه های مهم جهانی در دهه های گذشته بوده است. ازآنجا که یکی از محورهای نیل به توسعه پایدار، بهینه سازی مصرف انرژی می باشد، ارائه راهکارهاییدراین زمینه، به ویژه در بخش ساختمان و مسکن، از اهمیت فراوانی برخوردار است. امروزه با توجه به ضرورت حفظ محیط زیست و منابعتجدیدناپذیر، کاهش مصرف منابع انرژی امری ضروری است. غالب ساختمان های امروزی به علت عدم تطابق با استانداردهای مصرف، ناگزیر ازمصرف بیش از حد انرژی برای ایجاد شرایط آسایش حرارتی می باشند. معماری سنتی راه حل ها و شیوه هایی منطقی جهت فراهم نمودن شرایطآسایش انسان را ابداع نموده است. یکی از سمبل های معماری پایدار، معماری سنتی ایرانی است که به موضوع های اکولوژیکی و کارایی انرژی،هم به لحاظ پایین بودن قیمت اولیه و هم به لحاظ پایین بودن قیمت جاری و کارکردی بنا، پاسخگو بوده است. در این مقاله سعی گردید تا ویژگیهای معماری سنتی ایران در شهر سنندج و اقلیم سرد بررسی شود تا بدین طریق به ارتباط معماری گذشتگان در جهت استفاده بهینه از انرژی وپایداری محیط اشاره شود.