بررسی و مقایسه زنان فعال در رشته های مختلف ورزشی و زنان غیر ورزشکار در میزان تراکم توده استخوانی

هدف از این پژوهش، مقایسه ی تراکم توده ی استخوانی ران و زند زبرین زنان ورزشکار نخبه کشور در رشته های بدون تحمل وزن بدن (شنا) و با تحمل وزن (ژیمناستیک، تنیس و تنیس روی میز) نیز مقایسه با استاندارد غیرورزشکاران ایران و جهان می باشد. آزمودنی های این تحقیق را ۲۳ نفر از اعضای تیم ملی بانوان کشور در رده ی سنی ۲۰ تا ۲۵ سال در رشته های شنا، تنیس، تنیس روی میز و ژیمناستیک تشکیل می داد که همه ی آزمودنی ها در رشته ی خود، دست کم ۱۰ سال سابقه ی ورزشی به طور متوسط ۳ جلسه در هفته داشتند. تراکم توده ی استخوانی (BMD) هر فرد با استفاده از روش DEXA در دو ناحیه از بدن (گردن استخوان ران و زند زبرین) بررسی گردید و نیز استاندارد ایران و جهان در این دو ناحیه در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در سطح a =۰.۰۵ تحلیل شد. به طور کلی، یافته های این تحقیق نشان داد که فعالیت درازمدت در رشته های ورزشی با تحمل وزن بدن، باعث افزایش چگالی استخوانی ران نسبت به استاندارد غیر ورزشکاران ایران و جهان می گردد. هم چنین، ورزش های بدون تحمل وزن، مانند شنا، نسبت به ورزش های با تحمل وزن تاثیر کمتری بر تراکم استخوان دارد؛ و بالاخره، میزان تاثیر فعالیت در رشته های مختلف ورزشی بر چگالی استخوانی، به نسبت فشاری که بر سسیتم اسکلتی وارد می آورند متفاوت است.