مفهوم شناسی ساده زیستی در دایره گفتمانی پسامدرن و اسلام

ساده زیستی انتخاب گونه ای ازسبک زندگی در میان انواع امکان های موجود در عرصه مصرف است که برآمده از دنیا مدرن می باشد. شیوه متمایز زیستی در برابر زیستهای گوناگون با عناصر و مولفه های ویژه می باشد. این مفهوم در معنا فراگیر، لاگوی کنش های آدمیان براساس مجموعه ای ازتلقی ها، ارزشها، شیوه های رفتاری، سلیقه ها، باورها و کردارهای نظام مند افراد را در زیست اجتماعی مشخص می کند. سبک های زیسته به دلیل وقوع مکانی و زمانی وسایر مولفه های دنیای مدرن و پسامدرن دارای تنوع شدند و هرکدام با سلسله ارزشها و قواعد متناسب با خود روبه رویند. بازشناخت تفاوت برداشت ها از این مفهوم در دنیای نوین و دین اسلام نیاز به بازخوانی آن در دایره گفتمانی با گستره مولفه های ویژه هرکدام می باشد. شیوه پژوهش این جستار توصیفی و تحلیلی بوده که به بازخوانی سنخ ساده زیستی در جهان امروزین به عنوان گونه سبک زندگی پرداخته و در ادامه این مفهوم و چگونگی کاربست آن در گفتمان اسلامی بیان می شود.