مضامین ادبیات کودک در شعر معاصر فارسی با تاکید بر آثار مجدالدین میرفخرایی (گلچین گیلانی)

سده اخیر هجری خورشید، شاهد تحولاتی وسیع و عمیق در حیات تمدنی، فکری و فرهنگی ایرانیان بود. ادبیات فارسی نیز به تبع این تحولات، به سرعت و به گستردگی، دیگر گون گشت و هم در ساخت قالب و هم در حوزه زبان و هم در عرصه محتوا، تازگی های بسیار را تجربه کرد. یکی از پیشگامان نوگرایی در شعر فارسی در هر سه حوزه قالب، زبان و محتوا، گلچین گیلانی است که بیشتر با شعر کودکانه «باز باران» شهرت دارد، اما تاثیر عمیق او بر نو شدن ادبیات معاصر فارسی، اغلب مغفول مانده است. مجدالدین میرفخرایی، معروف به گلچین گیلانی در سال ۱۲۸۸ هجری خورشیدی در شهر رشت و در خانواده ای تفرشی متولد شد. او بیشتر عمر خود را در خارج از ایران گذراند، اما با سرودن شعر «باز باران» شعر معاصر همه ملل فارسی زبان را عمیقا متاثر کرد به همین سبب سخن گفتن از شعر معاصر پارسی به ویژه شعر کودک، بدون تبیین زندگانی و تحلیلی آثار او ممکن نیست. در این مقاله بر آنیم که از دریچه تحلیل اشعار گلچین گیلانی با روش تحلیلی و توصیفی، دریچه ای روشنگر رو به شعر کودک در ادبیات معاصر فارسی بگشاییم. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد شعر گلچین در عین سادگی زبانی و واژه گزینی صمیمانه، به لحاظ فرم، حرفه ای است و احتمالا از تجارب شعر معاصر غرب، بهره مند است و به لحاظ محتوا، مبتنی بر نوستالژی و با اهداف تربیتی و اخلاقی است. او با شعر «باز باران» شناخته شد و سرانجام نیز در روزی بارانی از دنیا رفت.