مدیریت غایبانه امام زمان

در زمان غیبت، مردم دسترسی مستقیم به امامشان ندارند و امام فعالیت های خود را در خفا انجام میدهند، لذا از همه فعالیت های امامشان مطلع نیستند و چنین تصور می کنند که نقش امام عصر در شفای چند بیمار و دستگیری از گمشدگان و ... خلاصه می شود. وجود فساد و بی عدالتی در عالم نیز این ذهنیت را تقویت می کند که اگر امام عصر نقش موثری در عالم دارند، پس این همه ظلم و جنایت چگونه صورت می گیرد. این مقاله بیان می کند که امام عصر در زمان غیبت نیز مانند زمان حضور، مدیریت عالم را بر عهده دارند که از آن با عنوان «مدیریت غائبانه امام زمان (عج)» نام می بریم. در این مقاله با برهان عقلی و نقلی به این سوال پاسخ می دهیم که «لزوم مدیریت امام زمان (عج) در زمان غیبت چیست». فرضیه این پژوهش این است که نقش امام زمان در دوره غیبت با توجه به دو مولفه «نقش امامت در جامعه» و «نقش امام عصر (عج) در عرصه جامعه» ثابت می شود. امامان دو نقش مهم بر عهده داشتند: اولا حفظ و گسترش دین و ثانیا تشکیل حکومت برای اجرای فرامین دین. و این نقش ها در غیبت تعطیل نمیشوند. همچنین ایشان مسوولیت سنگین تری نسبت به تمام انبیاء و امامان دیگر بر عهده دارند و آن حکومت جهانی اسلام و توحید و عدل در سراسر عالم است. این اتفاق عظیم به یک زمینه سازی بزرگ همراه با مدیریت نیاز دارد و شایسته ترین فرد برای مدیریت در زمان غیبت، حضرت حجت(ع) هستند. اما با توجه به شرایط جهان و پذیرش مردم، مدیریت ایشان به شیوه ای خاص اعمال قدرت می شود. تا جامعه ظرفیت پذیرش حکومت امام معصوم را پیدا کند. در این زمینه روایات مختلفی نیز وجود دارد که به آنها پرداخته شده است. این پژوهش از روش توصیفی و تحلیل محتوی استفاده می کند.