راهبردهای شناختی در بیماران مبتلا به اضطراب-افسردگی مختلط و وسواس-بی اختیاری

افکار مزاحم از ویژگیهای اختلالهای هیجانی و اضطرابی هستند. این پژوهش با هدف مقایسه راهبردهایی که بیماران و غیربیماران، برای مهار افکار مزاحم به کار می برند، انجام شد. دو گروه از بیماران مبتلا به اختلال وسواس بی اختیاری (OCD؛ ۱۱ مرد و ۱۴ زن با میانگین سنی ۲۹ سال) و اختلال اضطراب افسردگی مختلط (MADD؛ ۱۰ مرد و ۱۵ زن با میانگین سنی ۲۷ سال) و یک گروه غیربیمار (۱۲ مرد و ۱۳ زن با میانگین سنی ۲۸ سال) انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه های مهار فکر (ولز و دیویس، ۱۹۹۴) و اضطراب و افسردگی بک (بک، اپشتین، براون و استیر، ۱۹۸۸؛ بک، راش، شاو و ابری، ۱۹۷۹) پاسخ دادند. یافته ها نشان دادند که بیماران OCD و MADD بیشتر از راهبردهای نگرانی و تنبیه استفاده می کنند. گروه غیربیمار راهبردهای مهار اجتماعی و انحراف توجه را بیشتر به کار می برند. بین گروهها تفاوت معناداری براساس استفاده از راهبرد ارزیابی مجدد دیده نشد.