بررسی نقش معماری بومی در گردشگری و توسعه پایدار روستایی نمونه موردی: (روستای علمدارده ، شهرستان ساری)

امروزه یکی از راهبردهایی که اخیرا در اغلب کشورهای جهان دررابطه با توسعه روستایی مورد توجه قرار گرفته و حتی در برخی از این کشوورها به اجرا درآمده است. و نتایج مثبتی به همراه داشته، توسعه و گسترش گردشگری در نواحی روستایی می باشد. در این راستا، معماری بومی روستاهای کشور، نماینده تفکر،عقاید و نظرهای دوره ی خاص خود است که بهترین و خالص ترین نمود تعلق انسان به محیط طبیعی و عینیت یافتن سازگاری کالبد با محیط است. معماری بینظیری که با قراگیری در بستر طبیعی، سادگی و هماهنگی با طبیعت، شکل خاصی به بافت و کالبد خانه های روستایی داده که می تواند از جمله مهم ترین عوامل در جذب گردشگران محسوب شود. با شناخت الگوهای معماری بومی هر منطقه می توان در راستای ارتقای کیفیت زندگی اهالی روستاها گام برداشت و به توسعه پایدار روستایی رسید. لذا هدف از این پژوهش، بررسی نقش معماری بومی در گردشگری و توسعه پایداری روستای علمداره از توبع شهرستان ساری می باشد و در این راستا پژوهش پیش روز از نوع کاربردی به روش کیفی و مروری، با استفاده از منابع کتابخانه ای و میدانی، مقالات و کتب موجود در این زمینه به شیوه توصیفی تحلیلی به بررسی نقش معماری بومی در گردشگری و توسعه پایدار روستایی می پردازد و به سوالات اصلی پژوهش که ساختارها و کارکردهای عناصر معماری بومی روستای علمدارده چگونه است؟ و چطور معماری بومی روستایی، توانسته در جذب گردشگر موثر باشد؟ پاسخ می دهد. براساس نتایج حاصل از بررسی که در این پژوهش به آن اشاره شد. نشان می دهد که مهم ترین و اصلی ترین جاذبه گردشگری روستایی به طور سنتی خود روستا و معماری بومی منطقه و شرایط طبیعی و مورفولوژی و شیوه زندگی و عواملی است که در شکل گیری سکونتگاه روستایی نقش اصلی را داشته است. لذا معماری بومی روستایی علمداره، نقش مهمی در جذب گردشگر و تبدیل شدن این روستا به یکی از روستاهای هدف گردشگری استان دارد.