پیشرفت تحصیلی و روشهای تدریس در دانشجویان با سبکهای شناختی مستقل / وابسته به زمینه

در این پژوهش به مقایسه تاثیر دو روش تدریس بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دختر دارای سبکهای شناختی متفاوت (وابسته به زمینه/ مستقل از زمینه) براساس یک طرح پژوهشی شبه آزمایشی پرداخته شد. در مرحله پیش آزمون ۱۰۵ دانشجوی دختر (۴۳ نفر درگروه آزمایشی و ۶۲ نفر در گروه گواه) دانشگاه آزاد اسلامی، آزمون گروهی تصاویر پنهان ویتکین (ویتکین و دیگران، ۱۹۷۱) را به منظور ارزیابی سبک شناختی تکمیل کردند و به یک آزمون محقق ساخته پیشرفت تحصیلی در درس برنامه ریزی درسی پاسخ دادند تا قابلیت تفکیک شکل از زمینه و پیشرفت تحصیلی آزمودنیها مشخص شود. گروه آزمایشی با روش حل مسئله و گروه گواه با روش سخنرانی در طول یک نیمسال تحصیلی آموزش دیدند. در مرحله پس آزمون همان آزمونها در هر دو گروه اجرا شد. یافته ها تاثیر مشابه روشهای تدریس متفاوت (حل مسئله، سخنرانی) را بر نمره های سبک شناختی دانشجویان نشان دادند و مشخص کردند که روش حل مسئله بر پیشرفت تحصیلی گروه آزمایشی واجد سبکهای متفاوت شناختی (وابسته و مستقل از زمینه) نیز موثر نیست.