تعارض زناشویی و نقش مزاج کودک

هدف از اجرای این تحقیق، بررسی نقش واسطه ای و تعدیل کنندگی مزاج کودک در رابطه بین تعارض زناشویی با نشانه های عاطفی رفتاری، سلامت جسمانی و روانی اجتماعی کودک بود. ۲۲۰ دختر و ۱۹۳ پسر از جامعه دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر تهران با روش نمونه برداری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و مادران آنها به مقیاس خصومت آشکار اولری پورتر (OPS؛ پورتر و اولری، ۱۹۸۰)، پرسشنامه بازنگری شده مزاج اوایل نوجوانی (EATQ-R؛ پوتنام، الیس و روتبارت، ۲۰۰۱) و پرسشنامه سلامت کودک فرم والدین (CHQ-PF-۲۸؛ لندگراف و آبتز، ۱۹۹۶) پاسخ دادند. مادران و معلمان نیز پرسشنامه تواناییها و مشکلات (SDQ؛ گودمن، ۱۹۹۷) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان دادند که تعارض زناشویی و مزاج کودک پیش بینی کننده نشانه های آسیب شناختی روانی و سلامت کودک بودند. همبستگی مثبت بین تعارض زناشویی با مزاج منفی و همبستگی منفی بین تعارض زناشویی با مزاج مثبت کودک به دست آمد. نقش تعدیل کننده مزاج مثبت و توانایی مهار بالای کودک بر تعارض زناشویی و سلامت کودک و نقش واسطه ای مزاج کودک در رابطه بین تعارض زناشویی و نشانه های رفتاری کودک تایید شد. استلزامهای حاصل از نتایج پژوهش مورد بحث قرار گرفتند.