اثر شکل نوشتاری و میزان آشنایی با متن بر تثبیت چشم و واپسگرد در حین خواندن هدفمند: شواهدی از دستگاه پایشگر حرکات چشم

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر شکل نوشتاری و آشنایی افراد با متن بر دو مورد از شاخصه ای عمده حرکات چشم، یعنی تثبیت چشم و واپسگرد، در حین خواندن متون به صورت هدفمند و غیرهدفمند بود. روش: روش مطالعه شبه آزمایشی و جامعه آن حدود ۵۰۰ دانشجوی دختر کارشناسی روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی در سال تحصیلی ۹۲- ۱۳۹۱ بود. از بین آنها ۴۷ نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه خواندن هدفمند و غیرهدفمند تقسیم شد. محرکها چهار متن مختلف به صورت متن آشنا-شکل نوشتاری لوتوس، متن آشنا-شکل نوشتاری خودکار، متن ناآشنا - شکل نوشتاری لوتوس و متن ناآشنا- شکل نوشتاری خودکار بود. حرکات چشم با استفاده از دستگاه پایشگر حرکات چشم اندازه گیری و دادهها با تحلیل واریانس آمیخته تحلیل شد. یافته ها: تحلیلها، نشان داد اثرات اصلی در مورد تثبیت چشم معنادار است. تعداد تثبیت گروه خواندن غیرهدفمند بیشتر و به علاوه اثرتعاملی گروه و شکل نوشتاری معنادار بود. درکل آزمودنی ها تثبیت بیشتری بر متون ناآشنا و متون دارای شکل نوشتاری معمولی داشتند. نتیجه گیری: در موارد تنظیم متون آموزشی به ویژه در محیط مجازی، استفاده از شکل نوشتاری معمولی باعث جلب دقت بیشتری و یادگیری بهتر میشود. به علاوه، برای متون ناآشنا اثربخشی بیشتری را به دنبال دارد.