اثربخشی آموزش رواننمایشگری بر مهارتهای ارتباطی و پرخاشگری دختران پرخاشگر
محل انتشار: فصلنامه روان شناسی کاربردی، دوره: 7، شماره: 1
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 197
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QAPSY-7-1_001
تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1400
چکیده مقاله:
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش رواننمایشگری بر مهارتهای ارتباطی وپرخاشگری دختران پرخاشگر بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با پیشآزمون، پسآزمون با گروهگواه و پیگیری ۱ ماهه و جامعه آماری کلیه دانشآموزان دختر مقطع راهنمایی منطقه ۱۳ شهر تهران به۹۱ بود که از میان آنها ۳۰ نفر به روش نمونهگیری - تعداد ۱۹۵۰ دانش آموز در سال تحصیلی ۹۲خوشهای چند مرحلهای انتخاب و پس از همتاسازی به صورت تصادفی در دو گروه گواه و آزمایشجایگرین شد. آزمودنیها پرسشنامه پرخاشگری زاهدیفر ( ۱۳۷۹ ) جهت غربالگری و پرسشنامه مهارت-های ارتباطی عطارها ( ۱۳۸۶ ) را تکمیل کردند و از آزمون تحلیل اندازههای مکرر برای تحلیل دادههااستفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش رواننمایشگری، مهارتهای ارتباطی دختران پرخاشگررا افزایش و میزان پرخاشگری آنها را کاهش داده است و نسبت به گروه گواه در پیگیری تفاوت معنیداردر دو متغیر وابسته مشاهده شد. نتیجهگیری: از آنجا که رویکرد رواننمایشگری مهارتهای ارتباطی راافزایش و پرخاشگری را کاهش میدهد لذا استفاده از آن بهعنوان روش موثر درمانی پیشنهاد میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم خوبانی
نویسنده مسیول، کارشناس ارشد راهنمایی و مشاوره، دانشگاه علوم و تحﻘیﻘات
علی زاده محمدی
دانشگاه شهید بهشتی
جمشید جراره
دانشگاه شهید رجایی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :