رابطه ی بین سبکهای دلبستگی با نوع هویت در زندانیان ۳۰-۱۵ ساله

هدف این پژوهش تعیین رابطه ی بین سبکهای دلبستگی با پایگاه های هویت در زندانیان ۳۰-۱۵ ساله بود. روش پژوهش از نوع همبستگی است. ۵۰ زندانی زن و ۵۰ زندانی مرد با نمونه گیری مقطعی و در دسترس در زندان و کانون اصلاح و تربیت شهر قزوین انتخاب و آزمون شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس دلبستگی بزرگسالان (AAΙ،۱۹۸۷) و پرسشنامه سنخ های هویت بنیون و آدامز،۱۹۸۹)بود.تحلیل داده ها از آزمون خی دو انجام شد. یافته ها نشان داد رابطه ی بین سبک های دلبستگی و نوع هویت معنادار است. زندانیان دارای سبک دلبستگی ایمن به ترتیب دارای پایگاههای هویت موفق و در حال تعلیق بودند، در عین حال زندانیان زن بیشترین میزان دلبستگی را به مادر و زندانیان مرد بیشترین میزان دلبستگی را به همسالان داشتند. در بین زندانیان دارای سبک دلبستگی به مادر بیشترین درصد در پایگاه هویت زودرس، در بین زندانیان دارای سبک دلبستگی به همسالان بیشترین درصد در پایگاه هویت آشفته مشاهده گردید. نتیجه گیری: تفاوتهای جنسی، پیوندهای عاطفی و بازخوردهای مادر، پدر و همسالان در سبکهای دلبستگی و پایگاه هویت آنان نقش مهمی ایفا می کند. بنابراین لازم است شیوه های فرزندی و رابطه آن با سبک های دلبستگی، پایگاه هویت و رفتارهای سازگارانه و بزهکارانه ارائه شود.