مقایسه سطح شادکامی و سلامت جسمی و روانی دانشجویان دختر و پسر متاهل و مجرد دانشگاه

هدف پژوهش تعیین نقش تاهل و تجرد بر سطح شادکامی و سلامت جسمی و روانی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه بود. روش: روش پژوهش از نوع علی – مقایسه ای و ابزار پژوهش پرسشنامه های شادکامی آکسفورد(۱۹۸۹)، سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر(۱۹۷۹) و پرسشنامه محقق ساخته برای کسب اطلاعات شخصی بود. جامعه آماری ۸۶۰۰ دانشجوی دختر و پسر متاهل و مجرد ورودی ۱۳۸۴ به بعد دانشکده های مجتمع امیرالمومنین دانشگاه واحد کرج بود که به روش نمونه گیری در دسترس طبق جدول کرجسی – مورگان(۱۹۷۰) ۴۰۰ نفر – ۲۰۰ دختر و پسر متاهل و ۲۰۰ دختر و پسر مجرد - انتخاب شد از تعداد۲۰۰ نفر در هرگروه ۱۰۰ نفر در محدوده سنی ۲۵ تا ۲۹ و ۱۰۰ نفر در محدوده سنی ۳۰ تا ۳۵ قرار داشت. یافته ها: یافته ها نشان داد سطح کامیابی و سطح کلی سلامت جسمی و روانی دانشجویان متاهل بیشتر از دانشجویان مجرد است. نشانه های بدنی، علائم اضطراب و اختلال در خواب، میزان افسردگی و اختلال در کارکرد اجتماعی در دانشجویان متاهل کمتر از دانشجویان مجرد است. تفاوت سطح شادکامی و سطح کلی سلامت جسمی و روانی و مولفه های آن براساس جنس و سن در دانشجویان مجرد معنادار نیست. نتیجه گیری : از آنجا که ازدواج نقش موثری در سطح سلامت عمومی و شادکامی جوانان دارد،لازم است تمهیداتی از سوی سیاستگذاران برای تسهیل در امر ازدواج افراد جامعه صورت پذیرد.