نقش ازدواج در سلامت عمومی زوج های جوان: مطالعه ای طولی

پژوهش حاضر تعیین روند تغییر سلامت عمومی در زوجین است . روش پژوهش از نو ع توصیفی - مقایسه ای است که برای انجام آن ۲۳۰ زوج از دانشجویان دانشگاه های تهران با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. از این تعداد ۲۱۳ زوج در سال اول مطالعه، ۱۱۶ زوج در سال دوم، ۴۶ زوج در سال سوم، ۹۵ زوج در سال چهارم ، ۵۶ زوج در سال پنجم و در نهایت ۲۷ زوج که حدود ۴ سال از عقد آنان گذشته بود به پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ، ۱۹۷۹ پاسخ دادند . داده ها با آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر، رگرسیون و t وابسته تحلیل شد. یافته ها نشان داد به جز زیرمقیاس نشانه های بدنی، تفاوت میانگین زیرمقیاس ها و نمره کل پرسشنامه سلامت عمومی در بین سال های مختلف مطالعه، تفاوت معناداری ندارد . معتبرترین پیش بینی کننده نمره کل سلامت عمومی در سال پنجم مطالعه و ازدواج کردن زوجین است . وضعیت سلامت عمومی در بین زوج های دانشجوی مختلف در هر سال مطالعه تفاوت داشت و وضعیت سلامت عمومی زنان در مقایسه با شوهران خود نامطلوب تر بود. نتیجه گیری: در تبیین نتایج حاضر می توان به تغییر در روابط و مسئولیت های زوجین، و تنش حاصل از چگونگی کسب مهارت های ارتباطی و نحوه حل تعارض ها در سالهای نخستین ازدواج اشاره نمود . همچنین در زنان این تنش میتواند با پذیر ش نقش های خانوادگی یا کاری در اوایل ازدواج افزایش یافته و تاثیر نامطلوبی بر سلامت روانی آنها داشته باشد.