زمین شیمی و پتروژنز توده گرانیتوئیدی و اسکارن آهن علم کندی (باختر ماه نشان، استان زنجان)

کانسار آهن علم ­کندی در ۳۵ کیلومتری باختر ماه­ نشان واقع شده و بخشی از زیرپهنه تکاب- تخت سلیمان در مجاورت با کمان ماگمایی ارومیه- دختر است. در این منطقه، واحدهای سنگی شامل تناوب آمفیبولیت، آمفیبول شیست و بیوتیت شیست با میان­ لایه­ هایی از مرمر مربوط به پالئوزوئیک توسط توده گرانیتوئیدی علم ­کندی به سن الیگوسن بالایی مورد هجوم قرار گرفته و هاله دگرگونی مجاورتی و کانه­ زایی آهن در آنها تشکیل شده است. توده گرانیتوئیدی شامل گرانودیوریت، کوارتز دیوریت و دیوریت پورفیری بوده و دارای ماهیت کالک­ آلکالن تا کالک­ آلکالن پتاسیم بالا و متعلق به گرانیتوئیدهای متاآلومینوس نوع I است. این توده مربوط به محیط حاشیه فعال قاره ­ای است. هاله دگرگونی مجاورتی متشکل از زیرپهنه ­های گارنت اسکارن، پیروکسن اسکارن، اپیدوت-پیروکسن اسکارن، سرپانتین اسکارن و اسکارن کانه ­دار است. مگنتیت کانی اصلی کانسار با کانی ­های پیریت و کالکوپیریت همراهی می­ شود. شواهد بافتی سنگ­ های دگرگونی مجاورتی نشان دهنده تشکیل هم ­زمان الیوین، گارنت و کلینوپیروکسن در محدوده دمایی ۴۳۰ تا ۵۵۰ درجه سانتی گراد و ۲۲-۱۰- ۱۸-۱۰ ƒO۲=است.