تحلیل پهنه بندی توسعه پایدار بوم گردی روستایی با بهره گیری از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) نمونه موردی: روستای سردابه استان اردبیل

گردشگری روستایی با هدف گسترش امکانات و بهبود شرایط نسل کنونی و نسلهای آتی آسیب پذیر در مناطق روستایی انجام می شود. بوم گردی نیز بعنوان پایدارترین نوع گردشگری، با ظرفیت هایی که دارد، راهکاری اساسی در توسعه گردشگری روستایی محسوب می گردد. استان اردبیل هم با وجود جاذبه های منحصر بفرد طبیعی، پتانسیل توسعه بوم گردی روستائی را خواهد داشت. روش تحقیق در پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از حیث ماهیت توصیفی- تحلیلی است و با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی با درنظرگیری هفت فاکتور شکل زمین، هیدرولوژی، کاربری اراضی، زیبایی های طبیعی و انسان ساخت و پوشش گیاهی و جانوری، پهنه های مستعد توسعه بوم گردی مکان یابی و مشخص گردیده اند. این فاکتورها، براساس چک لیست تهیه شده از طریق مصاحبه با کارشناسان گردشگری مورد ارزیابی قرار گرفته تا با بهره گیری از نرم افزارExpert choice وزن نهایی هریک از آنها تعیین می شود. بر اساس نتایج این تحقیق، زیبابیهای طبیعی با وزن ۲۶/۰ بالاترین ارجحیت و شکل زمین با وزن نهایی ۰۷/۰ کمترین ارجحیت در تعیین پهنه های مستعد را دارند. سپس با استفاده از شناخت و تحلیل محدوده مورد مطالعه توسط نرم افزار GIS، مشخص گردید که پهنه های دارای ارزش بالای توسعه بوم گردی ۳۵ درصد از کل منطقه و پهنه های دارای ارزش نسبی مناسب ۲۸ درصد و عموما در قسمتهای شمال، غرب و شمال غربی منطقه، پهنه های دارای ارزش کم ۲۲ درصد و پهنه های فاقد ارزش ۱۵ درصد را به خود اختصاص داده اند.