بررسی نمودهای آنیمای معشوق در منظومه ویس و رامین (با رویکرد نظریه کهن الگوی یونگ)
محل انتشار: پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت، دوره: 8، شماره: 1
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 132
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLCR-8-1_012
تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1400
چکیده مقاله:
نقد کهن الگویی روشی نوین در بررسی متون ادبی است. یونگ با طرح و شرح دو مقوله ناخودآگاه جمعی و کهن الگو، به این شیوه از نقد انسجام بیشتری بخشیده است. کهن الگوها میراث مشترک تمدن بشری هستند که در ناخودآگاه جمعی ذخیره شده اند. «آنیما» مهم ترین کهن الگو محسوب می شود و منظور از آن، «نیمه زنانه روح مرد» است. این کهن الگو در ادب فارسی از جمله منظومه ویس و رامین به صورت معشوقه تجلی یافته است. از این رو، در مقاله حاضر، مهم ترین نمودهای کهن الگوی آنیما در قالب شخصیت «ویس»، معشوقه رامین، به روش توصیفی تحلیلی واکاوی شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که عشق میان ویس و رامین در یک نگاه به وجود آمده است. ویس شخصیتی دوقطبی دارد و گاهی با عشوه و بی محلی باعث آزردگی خاطر رامین می شود و زندگی را بر او تلخ می کند و گاهی با نزدیک شدن به عاشق و برآوردن خواسته های او، کامش را شیرین می سازد و زندگی دوباره ای به دلداده می بخشد.. یونگ نیز در ارتباط با آنیما به این موضوعات اشاره کرده است.
نویسندگان
علی محمد رضائی هفتادر
دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد
مظاهر نیکخواه
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد
حسین خسروی
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :