بررسی میزان بیان miR-۲۰a و miR-۲۰۴ موثر بر اتوفاژی در سرطان سلول های غیر کوچک ریه

مقدمه: سرطان سلول های غیرکوچک ریه(NSCLC) شایع ترین نوع سرطان ریه و کشنده ترین سرطان در سراسر جهان می باشد. این بیماری اغلب در مراحل پیشرفته تشخیص داده می شود. یکی از مکانیسم های سیستم ایمنی برای مقابله با سلول های سرطانی ریه، اتوفاژی می باشد. اتوفاژی یک فرآیند کاتابولیکی حفاظت شده است که طی آن پروتئین ها و اندامک ها از طریق لیزوزوم حذف می شوند. microRNA ها، RNA های کوچک ۲۲-۱۹ نوکلئوتیدی بوده که به عنوان عوامل تنظیمی مهم در سلول، می توانند به عنوان انکوژن یا سرکوبگر تومور در ایجاد سرطان ریه نقش داشته باشند. نقش miRNA ها در پیشرفت سرطان ریه با تنظیم ژن های چندین پروتئین عملکردی مسیر اتوفاژی حائز اهمیت می باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان بیان miR-۲۰۴-۵p و miR-۲۰a موثر بر مسیر اتوفاژی در سرطان سلولهای غیر کوچک ریه میباشد. مواد و روش ها: در این مطالعه میزان بیان miR-۲۰a و miR-۲۰۴-۵p توسط تکنیک Real-Time PCR کمی در ۳۰ بیمار مبتلا به سرطان سلول های غیرکوچک ریه بررسی گردید. ابتدا استخراج RNA از بافت های توموری و نرمال انجام شد، پس از طراحی پرایمر اختصاصی برای RNA مرجع و miRNA های مورد مطالعه، سنتز cDNA با استفاده از پرایمرهای ساقه-حلقه(stem-loop) اختصاصی miR-۲۰a و miR-۲۰۴-۵p انجام شد و نتایج آن با روش ۲-∆∆CT آنالیز شد. یافته های پژوهش: بر اساس آنالیز نتایج حاصل از qRT-PCR مشخص گردید که در نمونه های بافت توموری میزان بیان miR-۲۰a در بیماران مبتلا به NSCLC، در مقایسه با بافت نرمال افزایش بیان و miR-۲۰۴-۵p کاهش بیان نشان میدهد. بحث و نتیجه گیری: این تغییرات میزان بیان، miR-۲۰a را به عنوان انکوژن و miR-۲۰۴-۵p را به عنوان سرکوبگر تومور مطرح می کند. بنا بر این اندازه گیری سطح بیان  miRNAهای مورد مطالعه می تواند بیومارکری جهت تشخیص و پیشرفت سرطان ریه سلول های غیرکوچک و هم چنین زمینه ای برای درمان هدفمند این سرطان باشد.