بررسی تاثیر محل تجمع اکتیویته در بیماران درمان شده با رادیوداروی ید-۱۳۱بر اکسپوژر محاسبه شده در فواصل مختلف از بیمار با استفاده از فانتوم NCAT

مقدمه: یکی از معمول ­ترین موارد استفاده از ایزوتوپ­ های پزشکی، درمان سرطان و پرکاری تیروئید با استفاده از ید-۱۳۱ است. ید-۱۳۱ در سلول های سرطانی تجمع کرده و واپاشی می­کند. بدیهی است که در این روش درمانی، توزیع مکانی و زمانی ماده رادیو اکتیو در بدن به صورت محسوسی می تواند متفاوت باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر بالقوه نحوه توزیع ید رادیو اکتیو در بدن بر میزان اکسپوژر محاسبه شده در فواصل مختلف از بدن بیمار می باشد. مواد و روش ها: این بررسی با استفاده از فانتوم های NCAT بالغ، شبیه­ سازی مونت کارلو و کد گیت انجام گرفته است. با اعمال اکتیویته یکسان در اندام های مورد مطالعه فانتوم، جهت اندازه­ گیری طیف انرژی و محاسبه اکسپوژر ناشی از اکتیویته مذبور در فاصله­­ یک، دو و سه متری از  فانتوم، از شبیه سازی کد گیت استفاده گردید. بعد از استخراج مقادیر اکسپوژر و نمودارهای شدت انرژی برای پنج اندام مذکور، با استفاده از آزمون کولموگراف اسمیرنوف(KS)، تیروئید را مبنا قرار داده و اختلاف طیف چهار عضو دیگر با آن محاسبه و مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش: نتایج شبیه سازی نشان داد که اکسپوژر ناشی از اکتیویته موجود در پنج اندام مذکور در فاصله یک متر به میزان قابل ملاحظه ای با یکدیگر متفاوت است در حالی که با افزایش فاصله به دو و سه متر، تفاوت اکسپوژر بسیار کاهش می یابد. به عبارت دیگر، با افزایش فاصله، تاثیر محل تجمع ید رادیواکتیو بر اکسپوژر رسیده به فانتوم ناظر به شدت کاهش می ­یابد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج شبیه سازی، برای بیمارانی که بعد از ترخیص از فواصل نزدیک با دیگران ارتباط خواهند داشت یا باید معیار اکسپوژر حد ترخیص به ازای هر کدام از پنج اندام بررسی شده به صورت مجزا تعیین شود و یا این که در صورت استفاده از یک معیار کلی واحد، دستورالعمل هایی برای رعایت توسط افرادی که بعد از ترخیص از فاصله نزدیک با بیمار در ارتباط هستند، ارائه شود.