رابطه بین ادراک کیفیت خدمات توسط بیماران و تحلیل رفتگی شغلی پرستاران در بیمارستان شهید مصطفی خمینی ایلام

مقدمه: تحلیل رفتگی، احساس از دست دادن انرژی و بی قدرتی، ناامیدی و ناتوانی است. کیفیت به عنوان ارضای نیازهای مشتریان تعریف می شود. این تعریف بر توانایی سازمان جهت تعیین نیازها و خواسته های مشتریان و برآورده کردن این نیازها تاکید دارد. ادراک کیفیت خدمات توسط بیماران می تواند به پرستاران که به صورت مداوم با بیماران در ارتباط هستند منتقل شود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی است که بر روی ۱۰۰ نفر از بیماران و ۱۰۰ نفر از پرستاران که توسط نمونه گیری آسان به دست آمدند انجام شد. ابزار مورد استفاده پرسش نامه ای دو بخشی مشتمل بر پرسش نامه تحلیل رفتگی شغلی پرستاران مسلش و جکسون (۱۹۸۱) و پرسش نامه استاندارد سنجش ادراک کیفیت خدمات سروکوال زدهمل و بیتنر(۱۹۹۶) بود. پایایی و روایی پرسش نامه ها تایید شد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ آنالیز گردید و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون ساده خطی، آنالیز واریانس، آزمون رتبه بندی فریدمن مورد استفاده قرار گرفتند. یافته های پژوهش: ادراک بیماران از کیفیت خدمات و ابعاد آن بر تحلیل رفتگی شغلی پرستاران موثر بودند. همدلی (β=۰.۵۷۷, P<۰.۵۰)، ملموس بودن (β=۰.۴۸۶, P<۰.۵۰)، تضمین (β=۰.۴۷۲, P<۰.۵۰)، قابلیت اعتماد (β=۰.۱۴۴, P<۰.۵۰) و پاسخگویی (β=۰.۰۲۵, P<۰.۵۰)، به ترتیب بیشترین اثر معنادار منفی بر تحلیل رفتگی پرستاران دارند.  بحث و نتیجه گیری: با ارائه خدمات بهتر و توجه به بیماران می توان رضایت و وفاداری آنان را تامین نمود و مانع از تحلیل رفتگی کارکنان و پرستان بیمارستان شد