مدیریت فاضلاب بیمارستانی با اهمیت تر از فاضلاب خانگی- مطالعه موردی: بیمارستان های استان کرمانشاه

زمینه و هدف: تخلیه فاضلاب بیمارستانی به محیط زیست انسانی به خصوص آبهای سطحی و زیر زمینی مخاطرات و معضلات عمده ای را برای انسان ایجاد می نماید. لذا در این مطالعه سعی بر این است که وضعیت تصفیه و دفع فاضلاب بیمارستان های استان کرمانشاه در سال ۹۱-۱۳۹۰ مورد بررسی قرار گیرد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است که جامعه مورد مطالعه شامل تمامی بیمارستان های استان کرمانشاه (۱۹ بیمارستان خصوصی و دولتی) می باشد. ابزار و روش گردآوری داده ها از طریق چک لیست تنظیم شده (شامل ۱۸ سوال مربوط به مشخصات عمومی و اختصاصی بیمارستان در مورد وضعیت تصفیه و دفع فاضلاب آن) بوده که با مراجعه حضوری تکیمل گردید. در نهایت داده های حاصله در قالب جداول و نمودارهای توصیفی ارائه گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که از مجموع ۱۹بیمارستان، ۷بیمارستان(۸/۳۶% کل بیمارستان ها) دارای سیستم تصفیه فاضلاب در حال بهره برداری(فعال)، ۵بیمارستان(۴/۲۴%) دارای سیستم تصفیه فاضلاب غیر فعال و ۷ بیمارستان(۸/۳۶%) تصفیه خانه فاضلاب ندارند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه تخلیه فاضلاب بیمارستانی بدون تصفیه مناسب به شبکه فاضلاب شهری برای انسان و محیط زیست خطرات عدیده دارد لذا عدم وجود تصفیه خانه فاضلاب فعال در ۱۲ بیمارستان استان(۱۵/۶۳%) نگرانی محسوب می شود. بنابراین اخذ سیاست هایی برای احداث سیستم تصفیه فاضلاب در کلیه بیمارستان ها و بهره برداری آن توسط شرکت ها و افراد متخصص در این زمینه، کلرزنی فاضلاب خام( و در صورت امکان فاضلاب تصفیه شده) جهت کاهش بار آلودگی ورودی به شبکه جمع آوری و تصفیه خانه ی فاضلاب شهری، نظارت کافی مسولین بهداشتی ، شرکت آب و فاضلاب و دیگر سازمان های مرتبط از جمله موادی است که می تواند در جهت برآورده کردن استانداردهای لازم در یک بیمارستان و استقرار سیستم مدیریت زیست محیطی (ISO۱۴۰۰۰) در تنظیم فرآیندهای مدیریت جهت ارتقاء کیفیت دفع فاضلاب بیمارستان ها بسیار موثر باشد.