بررسی اثر زمان واکنش، دوز ازن و رطوبت نسبی بر کارایی فرایند uv/o۳ در تجزیه بنزن از جریان هوا

چکیده: فرایند UV/O۳ از جمله روش های اکسیداسیون پیشرفته است که برای تجزیه ترکیبات آلی فرار بکار گرفته می شود. این مطالعه با هدف بررسی کارایی فرایند UV/O۳ در حذف بنزن از جریان هوا با توجه به اثرات رطوبت نسبی، دوز ازن و زمان ماند بر راندمان این روش انجام شده است. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع تجربی و در مقیاس آزمایشگاهی انجام شده است. تجهیزات آزمایشی شامل پمپ هوا، پمپ تزریق سرنگی، محفظه اختلاط، روتامتر، ژنراتور تولید ازن، راکتور مجهز به یک لامپ ۱۵ وات UV-C و سیستم تولید رطوبت (شامل ایمپینجر و هیتر) بود. غلظت ppm۸۰ بنزن به صورت مداوم با توجه به مقادیر مختلف رطوبت، دوز ازن و زمان ماند در معرض فرایند UV/O۳ توام، قرار گرفت و میزان غلظت های قبل و بعد از در معرض قرارگیری با فرایند مذکور با هم مقایسه گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و بکارگیری آزمون آنالیز واریانس سه طرفه (Three- way ANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: یافته ها نشان داد که هر سه فاکتور رطوبت نسبی، دوز ازن و زمان ماند بر راندمان فرایند UV/O۳ موثر است. به طوری که با افزایش رطوبت نسبی تاحدود ۶۰% کارایی سیستم در حذف بنزن ارتقاء یافت. علاوه بر آن افزایش دوز ازن و زمان ماند نیز سبب افزایش میزان حذف بنزن در فرایند UV/O۳ شد. نتیجه گیری: روش UV/O۳ با توجه به سادگی کار و انجام واکنش در شرایط عادی محیط، می تواند به عنوان یک روش کارآمد برای حذف بنزن از جریان هوا مورد استفاده قرار گیرد و در این خصوص با تاثیر متغیرهایی از جمله رطوبت نسبی، دوز ازن و زمان ماند کارایی سیستم را ارتقاء داد.