بررسی میزان آلودگی به انگل لینگواتولا سراتا در سگ های ولگرد و گله در شهر ایلام

مقدمه: لینگواتولوز(آلودگی به لینگواتولاسراتا) یک بیماری زئونوز است که انسان و علفخواران نظیر گاو، گوسفند، بز، شتر و اسب به عنوان میزبان واسط و گوشت خواران به ویژه سگ و سگ سانان میزبان نهایی آن در طبیعت می باشند. لینگواتولاسراتا یا کرم زبانی متعلق به زیر شاخه پنتاستومیدا از شاخه بندپایان است. این انگل در انسان و سایر میزبان های واسط باعث ایجاد عوارض نسبتا شدیدی می شود. لذا کسب اطلاعات مناسب از مخازن این عفونت می تواند در کنترل و ریشه کنی آن نقش مهمی داشته باشد. مواد و روش ها: این بررسی در بازه ی زمانی فروردین تا آبان ۱۳۸۸، با نمونه گیری تصادفی از سگ های ولگرد و گله ی یافت شده در اطراف کشتارگاه صنعتی شهر ایلام بر روی تعداد ۳۲ قلاده سگ انجام شد. سگ ها را با استفاده از دوز بالای مواد بیهوش کننده، آسان کشی نمودیم، سپس لاشه ی حیوانات معدوم شده، به بخش انگل شناسی کلینیک آموزشکده دامپزشکی دانشگاه ایلام منتقل گردید. پس از مشخص شدن سن سگ ها، اقدام به جداسازی سر و ایجاد برش در امتداد خط طولی سرهای جدا شده نموده، سپس حفرات و بوقک های بینی به منظور یافتن انگل لینگواتولاسراتا جستجو گردید و انگل های جدا شده در آزمایشگاه به وسیله ی میکروسکوپ نوری شناسایی و تعداد و اندازه شان به تفکیک جنس انگل(نر یا ماده)، ثبت شد. یافته های پژوهش: از مجموع ۳۲ قلاده سگ، ۱۳ قلاده آلوده به انگل بالغ لینگواتولاسراتا بودند که به طور متوسط هر قلاده دارای ۸ کرم بالغ بود. به طور کلی از مجموع ۳۲ قلاده مورد بررسی ۱۰۳ کرم بالغ جدا شد. از این تعداد ۵۸ درصد کرم ماده و ۴۲ درصد کرم نر بودند. از تعداد ۱۳ قلاده سگ آلوده ۸ قلاده ولگرد و ۵ قلاده سگ های گله بودند. بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که آلودگی به انگل لینگواتولاسراتا در سگ های ولگرد و گله در شهر ایلام شایع می باشد. با توجه به زئونوز بودن این بیماری، اتخاذ تدابیر لازم جهت تشخیص، درمان، کنترل و پیش گیری از لینگواتولوز در گوشتخواران ضروری است.