جداسازی سلول های بنیادی چسبنده CD ۱۳۳ مثبت، از سلول های سوماتیک خون بند ناف (USSC) و معرفی آن بعنوان یک جمعیت سلولی نادر و ارزشمند در مهندسی بافت

مقدمه: سلول های بنیادی، دارای توانایهای بسیار در ترمیم بافت های آسیب دیده می باشند. سلول های بنیادی مزانشیمی از بافتهایی نظیر مغز استخوان، خون محیطی و بافت های دیگر جداسازی شده اند. سلول های بنیادی CD۱۳۳ مثبت دارای ویژگیهای پلوریپوتنسی میباشند و کاندید قدرتمند در سلول درمانی نوین محسوب می شوند. مواد و روش ها: از تعداد ۳۰ نمونه خون بند ناف ، سلول های تک هسته ای مورد جداسازی و کشت قرار گرفتند. سلولهای جداسازی شده در پاساژ ۳ را با استفاده از ستون MACS CD۱۳۳ مورد جداسازی ثانویه قرار داده و سلول های بدست آمده را کشت و از نظر مورفولوژی و بیان مارکر های سطحی بنیادی نظیر CD۱۰۵, CD۹۰, CD۳۴ مورد ارزیابی قرار گرفتند. انالیز کاریوتایپ نیز برای سلول های بنیادی CD۱۳۳ انجام پذیرفت. یافته های پژوهش: سلولهای بنیادی مزانشیمی از ۵ نمونه مورد جداسازی موفقیت آمیز قرار گرفتند. در آنالیز فلوسیتومتری سلول های چسبنده، میزان بیان مثبت مارکر های بنیادی سطحی: ,CD۱۰۵:۷۸.۳۵%,CD۹۰:۸۲.۳۲%, CD۳۴:۸.۵۶ CD ۱۳۳: ۲۵.۳۳% را شامل میشدند و این در حالی بود که در سلول های CD۱۳۳ مثبت، میزان بیان مارکرهای CD۱۰۵۵۵.۶۳%, CD۹۰ ۴۳.۲۵%, CD۳۴:۱۸.۲% میباشد. مورفولوژی سلول های CD۱۳۳ شبیه سلولهای مزانشیمی و به حالت دوکی فرم بوده و دارای کاریوتایپ ۴۶XX طبیعی بودند. بحث و نتیجه گیری: سلولهای بنیادی جداسازی شده از خون بند ناف، دارای جمعیت ناهمگونی از سلول ها بوده و سلول های جداسازی شده بر اساس مارکر CD۱۳۳ از نظر بیان دیگر مارکرها سلول های بنیادی همگن بوده ولی بیان ۱۸.۲% مارکر هماتوپویتیک CD۳۴ در سلول های بنیادی CD۱۳۳ مثبت میتواند بیانگر تمایل این سلول در فرایند های خونسازی باشد. درصد پایین این سلول ها در قیاس با دیگر سلولهای بنیادی خون بند ناف بیانگر ابتدای تر بودن انها نیز میتواند باشد.