بررسی درک پرستاران از تصمیم گیری بالینی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال ۱۳۹۸

زمینه و هدف: مهم­ترین عامل تاثیرگذار بر کیفیت مراقبت، توانایی پرستاران برای تصمیم­گیری بالینی موثر است. از آن جا که شناسایی درک پرستاران از تصمیم­گیری بالینی، گامی مهم درجهت ارتقاء کیفیت مراقبت­هاست، این مطالعه با هدف تعیین درک پرستاران از تصمیم گیری بالینی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شد. روش بررسی: مطالعه از نوع توصیفی بود. جامعه پژوهش را پرستاران بالینی شاغل در بیمارستان های آیت الله کاشانی و هاجر(س) شهرکرد و سیدالشهداء(ع) فارسان تشکیل دادند. از این جامعه ۳۰۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی سهمیه ای وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و نسخه فارسی مقیاس تصمیم گیری بالینی در پرستاران (CDMNS) جمع آوری شد و با استفاده از آزمون های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (من ویتنی و کروسکال والیس) و نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۱ تحلیل شد. یافته ها: میانگین نمره کل درک پرستاران از تصمیم گیری بالینی ۵۳/۱۳±۱۱/۱۱۹ بود که در سطح بالایی قرار داشت. میانگین نمرات تصمیم گیری در خرده مقیاس های جستجو برای راهکارها یا پیشنهادات جایگزین ، غربال کردن اهداف و ارزشها ، ارزشیابی و ارزشیابی مجدد پیامدها  و جستجوی اطلاعات و تلفیق بیطرفانه اطلاعات جدید  به ترتیب (۳۸/۳±۱۵/۲۹)، (۵۰/۳±۷۶/۳۳)، (۱/۴±۹/۲۵) و (۲/۴±۳۰/۲۹) بود که در خرده مقیاس جستجوی اطلاعات و تلفیق بی طرفانه اطلاعات جدید در سطح پایین تری قرار داشت. همچنین نتایج نشان داد که سن، سابقه کاری و بخش محل کار با نمرات درک از تصمیم گیری رابطه معناداری داشتند (۰۵/۰P<). بطوری که با افزایش سن و سابقه کاری درک از تصمیم گیری کاهش یافت. همچنین درک از تصمیم گیری پرستاران بخش قلب بیشتر از سایر بخش ها بود. نتیجه گیری: : با توجه به پایین بودن درک پرستاران از تصمیم گیری بالینی در خرده مقیاس جستجوی اطلاعات و تلفیق بی طرفانه اطلاعات جدید خصوصا در پرستاران با سابقه کاری بالا لازم است جهت افزایش توانایی پرستاران باسابقه در زمینه جستجوی اطلاعات جدید برنامه ریزی صورت گیرد. کلیدواژه ها: تصمیم گیری بالینی،پرستار، درک