بررسی فونستیک خرچنگ های گرد آب شیرین در رودخانه های شرق استان تهران

طی پژوهشی در فصول مختلف (زمستان و بهار، تابستان و پاییز)، خرچنگ های گرد آب شیرین در رودهای شرق استان تهران (جاجرود، حبله رود و لار) در ایستگاه های فشم، سعیدآباد، خجیر، زرین دشت و سیمین دشت با تور دستی جمع آوری و از حیث شاخص های طول و عرض کاراپاس، وزن و همچنین از لحاظ رنگ بدن نیز مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت نتایج این تحقیق نشان از آن داشت که گونه خرچنگ یافت شده Potamon persicum بوده که بین طول کاراپاس، عرض کاراپاس و همچنین وزن این خرچنگ در نمونه های یافت شده همبستگی قوی و مثبتی وجود داشت. رودها (جاجرود و حبله رود)، ایستگاه ها (فشم، سعیدآباد، خجیر، زرین دشت و سیمین دشت) و جنسیت هیچ کدام تاثیری بر شاخص های طول کاراپاس، عرض کاراپاس و وزن این خرچنگ نداشتند. از لحاظ میانگین پراکندگی جمعیتی نیز خرچنگ P. persicum در رودهای جاجرود و حبله رود و همچنین ایستگاه های فشم، سعیدآباد، خجیر، زرین دشت و سیمین دشت یکسان بودند اما این میانگین پراکندگی جمعیتی در فصول تابستان و پاییز به طور معنی داری بیشتر از فصول زمستان و بهار بود (۰/۰۵>P). فراوانی جمعیتی این خرچنگ در رود جاجرود ۷۰ درصد و در حبله رود ۳۰ درصد کل نمونه های مشاهده شده بود؛ و در ایستگاه های فشم، سعیدآباد، خجیر، زرین دشت و سیمین دشت نیز به ترتیب دارای فراوانی ۳۲، ۱۹، ۱۸، ۲۱ و ۱۰ درصد کل نمونه های یافت شده بودند. نتایج رنگ بدن نیز نشان از آن داشت که غالبا رنگ کاراپاس و پاهای حرکتی قهوه ای تیره است و در مواردی قهوه ای روشن مشاهده گردید.