بررسی عفونتهای انگلی و قارچی در بیماران روانی مزمن بیمارستان سینای همدان در سال ۸۲-۸۱

چکیده مقدمه: مطالعات انگلی متعدد طی سالهای ۷۹-۱۳۶۹ در بین جمعیت های شهر همدان نشان از بالا بودن میزان آلودگی انگلی در ناحیه بود. لذا این مطالعه با هدف بررسی عفونت های انگلی و قارچی دستگاه گوارش، تناسلی و پوست در بیماران روانی مزمن بیمارستان سینا انجام گرفت. مواد و روش ها: برای بررسی عفونت انگلی روده از ۱۰۶ نفر از بیماران (۷۸ نفرمرد و ۲۹۸ نفر زن) نمونه مدفوع تهیه شد و با روش مستقیم و اثر فورمول مورد آزمایش قرار گرفتند. برای ارزیابی عفونت های قارچی جلدی از ۱۲۴ نفر (۳۱ نفر زن و ۹۳ نفر مرد) نمونه از ضایعات مشکوک تهیه و با روش مستقیم و کشت مورد آزمایش قرار گرفتند. تمام ۱۲۴ نفر مرکز برای تشخیص گال و شپشک مورد معاینات دقیق قرار گرفتند. همچنین برای تشخیص عفونت های انگلی و قارچی دستگاه تناسلی از ۳۱ نفر زن نمونه با سوآپ تهیه گردید که نمونه ها بطور مستقیم تهیه و کشت داده شدند. یافته های پژوهش: نتایج حاصل از این بررسی به طرج زیر بود: ۶/۲۳ درصد آلوده به انگل، آلودگی آسکاریس ۷۱/۴ درصد، تریکوسفال ۸۳/۲ درصد، هیمنولیپیس نانا ۹۴%، ژیاردیا ۴۹/۸ درصد، ضایعات قارچی جلدی ۳ مورد ( ۲ مورد کاندیدا در کشاله ران و یک مورد اونیکو مایکوزیس). هیچگونه آلودگی به تریکوموناس واژینالیس، عفونت های قارچی دستگاه تناسلی، گال و شپش بدن در بیماران مشاهده نگردید. بحث و نتیجه گیری: نتایج بررسی با جمیعت عادی شهر همدان نشان می دهد که میزان آلودگی در بیماران روانی مرکز (۶/۲۳ مرکز) بطور معنی داری از میانگین آلودگی انگلی در جمعیت های عادی شهر همدان (۵۰ درصد) پائین تر می باشد. نکته مهم در بررسی فاکتورهای اپیدمیولوژیکی داشتن ارتباط معنی دار بین طول زمان بستری بیماران مرکز با میزان آلودگی ها بوده بطوریکه افرادیکه مدت بیشتری در بیمارستان مذکور بستری بودند و بطور نسبی از میزان آلودگی کمتری برخوردار بودند.