تعیین میزان شیوع آسیب های اسکلتی- عضلانی و ارتباط آن با پوسچر کاری در تعمیرکاران صنعت مس

چکیده مقدمه: اختلالات اسکلتی- عضلانی یکی از عوامل شایع آسیب های شغلی است که به طور عمده در کمر، گردن و اندام های فوقانی نمایان می شود. پیشگیری از بروز این ناراحتی ها مستلزم ارزیابی وضعیت های کاری با استفاده از روش های آنالیز شغلی علم ارگونومی است. این مطالعه با هدف تعیین میزان آسیب های اسکلتی- عضلانی تعمیرکاران مکانیک با استفاده از روش REBA در سال ۱۳۹۷ در مس سرچشمه انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، وضعیت های انجام کار ۶۵ نفر شاغل در شغل تعمیرات مکانیک با استفاده از روش REBA ارزیابی شد. میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی نیز با استفاده از پرسشنامه نوردیک به دست آمد. اطلاعات جمع آوری شده توسطSPSS ۲۰ مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این بررسی شیوع ناراحتی مچ دست ۰۷/۴۳درصد، گردن ۴۶/۱۸درصد، شانه ۸۴/۳۳درصد، کمر ۸۵/۵۳درصد و ساق پا ۷۰/۲۷درصد بود. در مورد سطح ریسک اندام راست بدن، ۲۵/۹درصد افراد مورد مطالعه در سطح پائین، ۱۵/۴۶درصد در سطح متوسط، ۳۰/۳۲درصد در سطح بالا و ۳۰/۱۲درصد در سطح خیلی بالا قرار داشتند. هم چنین در مورد سطح ریسک اندام چپ بدن، ۶۲/۴درصد افراد مورد مطالعه در سطح پائین، ۶۱/۶۴درصد در سطح متوسط، ۱۵/۲۶درصد در سطح بالا و ۶۲/۴درصددر سطح خیلی بالا قرار داشتند. نتیجه گیری: این نتایج حاکی از آن بود که وضعیت های کاری افراد مورد مطالعه نیاز به اصلاح دارد. آموزش شناخت عوامل خطر بیومکانیک و روش های صحیح انجام کار، استفاده از ابزار مناسب و متناسب با فرایند کاری، بهبود و کنترل فاکتورهای استرس زا و تاثیرگذار محیطی برای پیشگیری از بروز این اختلالات ضروری است.