اثر بخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر درمان افسردگی پس از زایمان و انعطاف پذیری روانشناختی مادران
محل انتشار: مجله بالینی پرستاری و مامایی، دوره: 6، شماره: 4
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 194
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCNM-6-4_003
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1400
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: اختلال افسردگی پس از زایمان یک اختلال شایع و ناتوان کننده روانی اجتماعی است، به صورتیکه ۱۰% تا ۱۵% از زنان تا یک سال بعد از زایمان به این اختلال مبتلا میشوند. افسردگی پس از زایمان یک مساله مهم بهداشت جمعی محسوب میشود و پیامدهای منفی را برای مادر و نوزاد به همراه دارد. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی پس از زایمان و انعطافپذیری روانشناختی بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی بود که بر روی ۳۲ زن مراجعه کننده به کلینیک تخصصی زنان و زایمان در اصفهان انجام شد که به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل، هر گروه ۱۶ نفر تقیسم شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارت بود از پرسشنامه افسردگی بک، پرسشنامه افسردگی پس از زایمان ادینبرگ و پرسشنامه پذیرش و عمل. پرسشنامهها در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه توسط کلیه شرکت کنندگان تکمیل شد. مداخلات طی ۸ جلسه هفتگی دو ساعته تحت درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها نیز از روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معنیداری باعث کاهش افسردگی و افزایش انعطافپذیری روانشناختی، در مقایسه با گروه کنترل شد (۰/۰۰۱=P).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج استفاده از این رویکرد درمانی توسط متخصصین روانشناسی بالینی برای مبتلایان به اختلال افسردگی پس از زایمان توصیه میشود.
کلیدواژه ها:
Acceptance and commitment therapy ، Postpartum depression ، Psychological flexibility. ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، افسردگی پس از زایمان ، انعطافپذیری روانشناختی
نویسندگان
محبت کاظمینی
Student, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, I.R. Iran
مریم بختیاری
Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, I.R. Iran
محمد نوری
Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, I.R. Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :