اثر بخشی اموزش خلاقیت بر تفکر مثبت و خودباوری دانش اموزان متوسطه دوم کهنوج

این پژوهش با هدف تاثیر آموزش خلاقیت برتفکر مثبت و خودباوری دانش آموزان صورت گرفته و روش استفاده شده در این پژوهش آزمایشی از نوع تجربی با دو گروه کنترل و گواه همراه با پیش آزمون و پس آزمون می باشد جامعه آماری پژوهش دانش آموزان دختر پایه یازدهم کهنوج دوره متوسطه است . روش نمونه گیری در این پژوهش با توجه به این که در تحقیقات مداخله ای حداقل حجم نمونه بایستی ۱۵ نفر باشد ۳۰ نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری در دسترس از پایه یازدهم انتخاب و در دو گروه آزمایش و شاهد گماده شده اند شیوه گرد آوری اطلاعات بدین صورت بود که محقق ۱۵ نفر از دانش آموزان یک کلاس را به عنوان گروه شاهد و ۱۵ نفر از دانش آموزان به عنوان گروه گروه ازمایش انتخاب کرد دانش اموزان بر اساس سن و پایه تحصیلی و جنسیت و نمرات کلاسی همتا شدند قبل از شروع مداخله آزمودنی های هر دو گروه سنجش پرسشنامه خودباوری فرزیان پور و همکاران ( ۱۳۹۱ ) وپرسشنامه سنجش تفکر مثبتا اینگرام و ویسنیکی ( ۱۹۹۸) را تکمیل نمودند سیس گروه مداخله تحت آموزش خلاقیت قرار گرفتند و گروه شاهد هیچ مداخله ای را دریافت نکردند آموزش گروهی مهارت خلاقیت مطابق جدول ۱ - ۳ در ۸ جلسه به صورت ۴ هفته اجرا گردید و بعد از اتمام اموزش مجداا پرشسنامه تفکر مثبت و خودباوری توسط ازمودنی های هرگروه تکمیل شدند تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آماز توصیفی شامل جداول و نمودار ها و آزمون ها هی امار استنباطی شامل آزمون تحلیل کوواریانس تک متغییری با استفاده از نرم افزاراس پی اس انجام شد نتایج نشان داد که آموزش مهارت خلاقیت بر تفکر مثبت و خودباوری دانش اموزان تاثیر معناداری دارد هرچه مهارت خلاقیت بالا تر باشد تفکر مثبت خودباوری نیز افزایش می یابد.