روان درمانی مثبت نگر راهکاری برای افزایش دلبستگی شغلی معلمان در زمان همه گیری کووید ۱۹

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر دلبستگی شغلی معلمان در زمان همه گیری ویروس کووید ۱۹ بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. - جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان شاغل در مقطع متوسطه دوم ناحیه ۲ ساری در سال تحصیلی ۱۳۹۹ -۱۴۰۰ بودند. در این پژوهش از روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند استفاده شد. ابتدا ۶۰ نفر از افراد جامعه آماری به عنوان نمونه انتخاب شدند که از بین آنها ۳۰ نفر بر اساس نمره آنها در پرسشنامه به عنوان نمونه انتخاب شدند و با گمارش تصادفی ۱۵ نفر در گروه آزمایشی و ۱۵ نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. روش گردآوری داده ها شامل دو روش کتابخانه ای و میدانی بوده اند . داده ها ازطریق پرسشنامه دلبستگی شغلی ادواردز و کلیپاتریک ۱۹۸۴جمع آوری گردید. آزمودنی های گروه های آزمایشی به مدت ۸ جلسه و هفته ای دو بار و هر جلسه به مدت ۹۰ دقیقه تحت درمان روان درمانی مثبت نگر قرار گرفتند درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده ها به دو روش توصیفی و استنباطی با استفاده از نسخه ۲۲ انجام گرفت.در تحلیل توصیفی از میانگین، انحراف معیار، جداول و غیره استفاده گردید و در آمار SPSS نرم افزار استنباطی با رعایت پیش فرض ها از تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج نشان داد روان درمانی مثبت نگر بر دلبستگی شغلی معلمان در تدریس آنلاین تاثیر دارد.