اثر بخشی روان پویشی کوتاه مدت بر ترس از ارزیابی منفی ، نارضایتی بدنی و کاهش علائم افراد مبتلا به بدشکلی بدنی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی روانپویشی کوتاه مدت بر ترس از ارزیابی منفی ، نارضایتی بدنی و کاهش علائم افراد مبتلا به بدشکلی بدنی در شهر اصفهان در سال ۱۳۹۹ بود .طرح پژوهش از نوع پژوهش موردی است . در این پژوهش ۳ نفر به صورت هدفمند انتخاب شدند . در این پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تک موردی A-B-A استفاده شد. به این منظوردر ابتدا باید خط پایه ی هرکدام از افراد نمونه ی آماری را به وسیله پرسشنامه های بدشکلی بدنی لیتلتون ۲۰۰۵ ، ارزیابی منفی لری و همکاران ۱۹۸۳ و نارضایتی بدنی کوپر و همکاران ۱۹۸۷ مشخص شد ، پس از تعیین خط پایه مداخله را آغاز و هشت جلسه ی یک ساعته به فراخور حال بیمار درمان روان پویشی فشرده و کوتاه مدت بر روی هریک از افراد نمونه انجام شد و در نهایتبه منظور تعیین اثربخشی درمان روانپویشی کوتاه مدت بر ترس از ارزیابی منفی و نارضایتی بدنی و کاهش علائم افراد مبتلا به بدشکلی بدنی مجددا درمان جویان توسط پرسشنامه ها بعد از پایان هر جلسه مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد که در رابطه با متغیر ترس از ارزیابی منفی، درمان روان پویشی کوتاه مدت با تاثیر بسیار خوب برای مورد اول، مورد دوم و موردسوم PND=۱۰۰ % نتیجه داده است . در رابطه با متغیر نارضایتی بدنی، درمان روان پویشی کوتاه مدت با تاثیر بسیار خوب برای سوم PND=۱۰۰% نتیجه داده است . در رابطه با متغیر نارضایتی بدنی، درمان روان پویشی کوتاه مدت با تاثیر بسیار خوب برای مورد دوم PND=۱۰۰% و با تاثیر نسبتا خوب برای مورد اول، سوم ( ۷۰%بدشکلی بدنی با تاثیر نسبتا خوب برای مورد اول، دوم و سوم ( ۷۰%روانپویشی کوتاه مدت بر ترس از ارزیابی منفی و نارضایتی بدنی و کاهش علائم افراد مبتلا به بدشکلی بدنی تاثیر دارد