بیش فعالی در کودکان

اختلال نقص توجه – بیش فعالی که از شایع ترین اختلالات عصبی- رفتاری دوران کودکی است (فارون، سر جنت، گیلبرگ و بیدرمن ،.(۲۰۰۳ کودکان ADHD با توجه به سن پر انرژی و پر تحرک می باشند. اختلال نقص توجه / بیش فعالی را با سوء کار کرد جزئی مغز، آسیب خفیف مغزی، کنش بیش فعالی دوران کودکی و سندرم بیش فعال نام می برند.که در اختلالات روانی به نام اختلال نقص توجه – بیش فعالی معرفی شده است اختلال نقص توجه / بیش فعالی با اختلالاتی از جمله بی توجهی ، بی قراری، تکانش گری همرا است که به صورت طبیعی به وجود می آید. انجمن روان پزشکی آمریکا (۲۰۰۰) اختلال نقص توجه / بیش فعالی اختلالی رشدی – عصبی است که شامل سه نوع می باشد از جمله نارسایی توجه ، بیش فعالی ، تکانشگری. نتایج نشان می دهداختلال ADHD تا بزرگسالی ادامه پیدا می کند که ۵۰ تا ۷۰ درصد موارد مشاهده شده است. شیوع اختلال ADHD از ۵ تا ۷ سالگی مشخص می شود و گاهی اوقات تا بعد از این سنین مشاهده شده است. با این وجود توجه ویژه ایی باید به سن بخصوص سن ۷ سالگی کودکان شود. (بار کلی و بیدرمن (۱۹۹۷ اختلال ADHD با توجه به ملاک های رفتاری از جمله بی توجهی ، بیش فعالی ، تکانشگری بیان می شود .حواس پرتی نسبت به محرک ها از موارد ملاک بی توجهی می باشد بیش فعالی و تکانشگری را با انجام فعالیت بدون فکر و پر تحرکی نشان می دهد. اختلال ADHD بر مراحل رشد کودکان از جمله مشکلات ارتباطی و کلامی، مشکلات رفتاری ، اجتماعی اختلال ایجاد می نماید. در این مقاله مروری بر میزان شیوع ،علل و درمانهای رایج بر بیش فعالی بر اساس اسناد علمی صورت گرفته است.