بررسی اثرات نانوذره اکسیدروی در اکوسیستم های آبی

تعداد زیادی از نانوذرات استفاده شده توسط صنعت شامل فلزات سنگین است؛ بنابراین سمیت و تجمع فلزات سنگین موجود در نانوذراتممکن است به یک مشکل مهم در محیط زیست تبدیل شود. در دسترس بودن فلزات سنگین را می توان از طریق خارج کردن آنها از شکلمحلول شان کاهش داد ولی سمیت ناشی از طبیعت آنها از قبیل اندازه، شکل یا تراکم ممکن است قابل ملاحظه باشد. رویکرد مناسب جهت رفعنانومواد مضر نیاز به درک تمام ویژگی های آنها نه تنها شیمیایی بلکه فیزیکی و زیستی نیز دارد. همچنین جلوگیری از پیشرفت نانومواد مضرنیازمند مطالعات در مورد اثرات زیست محیطی مواد جدید است. نداشتن آگاهی در مورد چگونگی ذخیره، استفاده و بازیافت نانومواد توسطشرکت ها و بخش های ذی ربط، توسعه ی قوانین و مقررات مربوطه را بسیار مشکل می کند. نانوذرات اکسید روی دارای خواص منحصر به فرد،مانند خاصیت اپتوالکترونیکی، انتشار UV، پیزوالکتریک، جذب اشعه ماوراء بنفش و انعکاس می باشد که در حال حاضر در طیف گسترده ای از محصولات مورد استفاده قرار می گیرد. چنین تولید گسترده و افزایش استفاده از نانوذرات اکسید روی، باعث ایجاد خطراتی شده است. باگسترش رهاسازی نانو ذرات اکسید روی خطر سمیت آنها بیشتر مورد توجه محققین قرار گرفته است. اکوسیستمهای آبی مقصد نهایی انتشارنانوذرات اکسید روی هستند.