بررسی قواعد مربوط به دیات در حمایت از بزه دیده در پرتو آموزه های بزه دیده شناسی حمایتی

بزه شناسی از شاخه های جرم شناسی می باشد و کمتر از یک سده پس از تولد جرم شناسی و در سال های اخیر اعلام وجود نمودهاست. در بزه دیده شناسی به دلیل غفلتی که سالیان سال در خصوص مجنی علیه (بزه دیده) مطرح بوده، پژوهش ها بر قربانی جرممتمرکز شد تا نقش شخصیت او در تکوین جرم معین گردد و این امر تحول عمیقی در علت شناسی جنایی بود و بزه دیده شناسیشکل گرفت و به مرحله ای رسید که لازم است بزه دیده بیش از پیش مورد توجه واقع شود . آموزه ی بزه دیده شناسی حمایتی،باهدف حمایت از بزه دیدگان و تنزل نقش و ماوای آنها در نظام دادرسی کیفری،باز پذیری بزه کاران، غرامت صدمات وارده به بزه-دیدگان، ترمیم و بازسازی گسست ایجاد شده در جامعه با مشارکت سهامداران جرم، هم در سیاست جنایی کشورها و هم در سطحبین المللی، جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. در نظام حقوقی ایران، نهاد دیه به عنوان یکی از نهادهای مهم، در زمینه ی حمایت از حقوقبزه دیدگان جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص، دارای اهمیت ویژه ای است. مقایسه ی نهاد دیه و مقررات مربوط به آن با آموزه یبزه دیده شناسی حمایتی، به عنوان اندیشه هی نوین بشری، می تواند قابلیت های نهاد دیه را در حمایت از تمامیت جسمانی بزه دیدگانو حل مسئله ی جرم ما بین سهامداران آن به اثبات برساند. در این نوشتارسعی شده است نهاد کهن و دیرین دیه با آموزه و تجربههای جدید بشری مقایسه شود و به صورت مبسوط،ماهیت حقوقی دیه از چشم انداز جدید بررسی شود سپس با تبیین آموزه ی بزهدیده شناسی و مقایسه نهاد دیه با آنها از ابعادی متفاوت بررسی شود که با رویکرد تحولات جدیدی به نهاد دیه داشته باشیم و آنرا از بعد متفاوت مورد بررسی قرار دهیم.